2022/09/05، 03:08 PM
هیچ آمار قابل اعتمادی از فراوانی شقاق یا فیشر مقعدی در جمعیت عمومی وجود ندارد. برخی تحقیقات نشان میدهد که از هر پنج نفر یک نفر در طول زندگی خود دچار شقاق میشود. ممکن است این آمار درست نباشد، چون بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری، از مراجعه به پزشک و عنوان بیماری خود خجالت میکشند.
علل ابتلا به شقاق یا فیشر مقعد
شقاق ناشی از کشیده شدن مخاط مقعد شما بیش از ظرفیت طبیعی آن است. دو حلقه عضلانی (اسفنکتر) مقعد را کنترل میکنند. حلقه بیرونی به طور آگاهانه کنترل می شود اما حلقه داخلی غیر ارادی است. اسفنکتر داخلی تحت فشار ثابت است. متخصصان بر این باورند که اگر فشار بیش از حد افزایش یابد، اسفنکتر داخلی ممکن است منقبض شود، جریان خون را کاهش دهد و خطر ایجاد شقاق را افزایش دهد.
این اغلب زمانی اتفاق میافتد که مدفوع به دلیل یبوست سفت و خشک باشد. شقاق مقعدی ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. عواملی که منجر به ایجاد فیشر میشوند:
یبوست: مدفوع بزرگ و سفت باعث ایجاد فشار و پارگی در ناحیه مقعد در حین اجابت مزاج میشود.
اسهال: اسهال مکرر میتواند باعث ایجاد شقاق مقعدی شود.
اسپاسم عضلانی: متخصصان معتقدند که اسپاسم عضلانی اسفنکتر مقعد ممکن است خطر ایجاد شقاق مقعدی را افزایش دهد. اسپاسم یک حرکت کوتاه و خودکار عضلانی است که در آن عضله می تواند ناگهان سفت شود. اسپاسم عضلانی همچنین ممکن است روند بهبودی را تضعیف کند.
بارداری و زایمان: زنان باردار در اواخر بارداری در معرض خطر بیشتری برای ایجاد شقاق مقعدی هستند. پوشش مقعد نیز ممکن است در هنگام زایمان پاره شود.
بیماریهای مقاربتی (عفونتهای مقاربتی): بیماریهای مقاربتی ریسک ابتلا به شقاق مقعدی را افزایش میدهند. این عارضهها شامل سیفلیس، HIV ،HPV (ویروس پاپیلومای انسانی)، تبخال و کلامیدیا میباشند.
شرایط زمینه ای: برخی از شرایط زمینهای مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و سایر بیماریهای التهابی روده ممکن است باعث ایجاد زخم در ناحیه مقعد شوند.
رابطه جنسی مقعدی: با توجه به اینکه حالت ارتجاعی مقعد محدود است، برقراری رابطه مقعدی مکرر میتواند منجر به این عارضه شود.
علائم شقاق مزمن و حاد
با توجه به شباهت علائم فیشر با برخی دیگر از بیماریهای مقعدی مثل بواسیر، برای تشخیص قطعی این بیماری باید به پزشک مراجعه کنید. شقاق یا فیشر مقعدی بسته به شدت و عمق زخم ممکن است علائم و نشانههای زیر را برای بیمار ایجاد کند:
- درد در حین یا بعد از اجابت مزاج که ممکن است چند ساعت طول بکشد
- احساس گرفتگی و اسپاسم مقعدی
- مشاهده خون روشن روی مدفوع یا دستمال توالت
- سوزش و خارش مقعد که هنگام دفع تشدید میشود
- مشاهده یک یا چند ترک یا پارگی کوچک در پوست اطراف مقعد
- اسکین تگ یا توده پوستی کوچک در نزدیکی شقاق مقعدی
- خروج ترشحات
درمانهای پزشکی و جراحی با هدف کاهش فشار عضله اسفنکتر داخلی، منجر به تسکین درد و بهبود شقاق مقعدی می شود. افراد مبتلا به شقاق خفیف ممکن است این بیماری را بدون جراحی برطرف کنند. در مقابل، افرادی که دارای شقاق مزمن مقعد هستند معمولاً نیاز به مداخله پزشکی دارند.
درمان اولیه دارویی است و با هدف از بین بردن یبوست، نرم شدن مدفوع و کاهش اسپاسم اسفنکتر مقعدی انجام میشود. چندین روش برای کاهش اسپاسم اسفنکتر مقعدی وجود دارد که در ادامه توضیح داده خواهد شد.
این اقدامات گاهی موفقیت آمیز است. با این حال، برخی از بیماران ممکن است بهبود پیدا نکنند، یا ممکن است عود مکرر داشته باشند. چنین بیمارانی ممکن است به جراحی نیاز داشته باشند که در بیش از ۹۵ درصد موارد موفقیت آمیز است.
فیبر درمانی: اجتناب از حرکات سخت روده از وارد شدن ضربه به کانال مقعدی جلوگیری می کند و باعث بهبود شقاق می شود. افزایش فیبر در رژیم غذایی یکی از بهترین راه ها برای نرم و حجیم شدن مدفوع است. فیبر در میوه ها و سبزیجات یافت می شود.
سم بوتولینوم: سم بوتولینوم یک سم عصبی است که توسط یک باکتری به نام کلستریدیوم بوتولینوم تولید میشود. این دارو به طور موقت تا سه ماه ماهیچهها را فلج میکند و میتوان آن را بدون بیهوشی یا آرامبخش به عضله اسفنکتر داخلی مقعد و در مطب تزریق کرد. بوتولینوم می تواند باعث بی اختیاری موقت و خفیف مقعدی (نشت گاز یا مدفوع) در برخی بیماران شود.دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.