2017/07/17، 10:43 AM
?ناخن_جویدن_کودک
این کار به او لذت و حس رضایت می بخشد. پس دو نتیجه را در پی دارد:
برای رهایی از آن ناچاریم چیزی لذت بخش تر از ناخن جویدن برای او فراهم کنیم.
خشنودی و رضایتی که کودک از ناخن جویدن خود به دست می آورد، جایگزینی لذت بخش تر برای فعالیت هایی است که موفق به انجام دادن آنها نشده است.
این کار حس دوبارۀ طفولیت را به او بازمی گرداند. یعنی او با حفظ انگشت در دهان، در واقع نشانی از دوران کودکی خود می گیرد. پس کودک با این کار نشان می دهد نیازمند توجهی است که در آن دوران به او می شده است.
نتیجه می گیریم والدین کودک با بالا رفتن سن او توجه شایسته ای را به او نشان نمی دهند.
این کار برای او واکنش های پرخاشگرانه ای را در بردارد.
کودک با جویدن ناخن، والدین و گاهی خودش را می رنجاند. همچنین این کار برخلاف تصور ما یک ویژگی خصمانه است.
این کار فشاری را که بر او وارد شده است، تسکین می دهد. یعنی چیزی درون کودک وجود دارد که او را وادار به این کار می کند.
ترک این کار بسیار مشکل است و خیلی زود به عادت تبدیل می شود. کودک احساس می کند با جویدن ناخن می تواند از شر فشارها و ناراحتی های درونی خود خلاص شود.
به رغم آنکه این صفت نشانۀ مسائلی است که گفته شد، اما هنوز نیز یک معضل بزرگ به شمار نمی آید. در بیشتر موارد کودک در نهایت می تواند این عادت را ترک کند.
این کار به او لذت و حس رضایت می بخشد. پس دو نتیجه را در پی دارد:
برای رهایی از آن ناچاریم چیزی لذت بخش تر از ناخن جویدن برای او فراهم کنیم.
خشنودی و رضایتی که کودک از ناخن جویدن خود به دست می آورد، جایگزینی لذت بخش تر برای فعالیت هایی است که موفق به انجام دادن آنها نشده است.
این کار حس دوبارۀ طفولیت را به او بازمی گرداند. یعنی او با حفظ انگشت در دهان، در واقع نشانی از دوران کودکی خود می گیرد. پس کودک با این کار نشان می دهد نیازمند توجهی است که در آن دوران به او می شده است.
نتیجه می گیریم والدین کودک با بالا رفتن سن او توجه شایسته ای را به او نشان نمی دهند.
این کار برای او واکنش های پرخاشگرانه ای را در بردارد.
کودک با جویدن ناخن، والدین و گاهی خودش را می رنجاند. همچنین این کار برخلاف تصور ما یک ویژگی خصمانه است.
این کار فشاری را که بر او وارد شده است، تسکین می دهد. یعنی چیزی درون کودک وجود دارد که او را وادار به این کار می کند.
ترک این کار بسیار مشکل است و خیلی زود به عادت تبدیل می شود. کودک احساس می کند با جویدن ناخن می تواند از شر فشارها و ناراحتی های درونی خود خلاص شود.
به رغم آنکه این صفت نشانۀ مسائلی است که گفته شد، اما هنوز نیز یک معضل بزرگ به شمار نمی آید. در بیشتر موارد کودک در نهایت می تواند این عادت را ترک کند.