2021/12/14، 11:08 AM
علائم
علائم و نشانه های پروکتیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
احساس مکرر یا مداوم نیاز به دفع مدفوع
دفع خونریزی از رکتوم
دفع مخاط از راست روده
درد راست روده
درد در سمت چپ شکم
احساس پری در راست روده
اسهال
درد هنگام دفع مدفوع
زمان مراجعه به پزشک
در صورت ابتلا به هر یکدیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
با پزشک خود مشورت نمایید.
علت
چندین بیماری می تواند باعث التهاب مخاط داخلی روده شود، این بیماریها عبارتند از:
بیماری التهابی روده : حدود 30 درصد از افراد مبتلا به بیماری التهابی روده (بیماری کرون یا کولیت اولسروز) التهاب راست روده دارند.
عفونت ها : عفونت های مقاربتی، به ویژه در افرادی که رابطه مقعدی دارند. می توانند منجر به پروکتیت شوند. عفونت های مقاربتی که می توانند باعث ایجاد پروکتیت شوند، شامل سوزاک، تبخال تناسلی و کلامیدیا هستند. عفونت های مرتبط با بیماری های ناشی از غذا مانند عفونت های سالمونلا، شیگلا و کمپیلوباکتر نیز می توانند باعث پروکتیت شوند.
درمان سرطان با پرتودرمانی : پرتودرمانی راست روده یا مناطق مجاور آن مانند پروستات می تواند باعث التهاب راست روده شود. پروکتیت ناشی از پرتو می تواند در طول درمان با اشعه شروع شود و تا چند ماه پس از درمان ادامه یابد. همچنین ممکن است سالها پس از درمان رخ دهد.
آنتی بیوتیک ها : گاهی اوقات آنتی بیوتیک هایی که برای درمان عفونت استفاده می شوند، می توانند باکتری های مفید روده را از بین ببرند و باعث رشد باکتری های مضر Clostridium difficile در راست روده شوند.
پروکتیت انحرافی : پروکتیت می تواند در افراد به دنبال برخی از انواع جراحی روده بزرگ رخ دهد.
پروکتیت ناشی از پروتئین : این عفونت می تواند در نوزادانی که از شیر گاو یا شیر خشک استفاده می کنند، رخ دهد. نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند، نیز ممکن است دچار پروکتیت شوند.
پروکتیت ائوزینوفیلیک : این حالت زمانی ایجاد می شود که نوعی گلبول سفید (ائوزینوفیل) در دیواره راست روده ایجاد می شود. پروکتیت ائوزینوفیلیک فقط کودکان زیر 2 سال را درگیر می کند.
عوامل خطر
عوامل زیر می تواند خطر پروکتیت را افزایش دهند :
رابطه جنسی ناامن : رابطه جنسی به خصوص رابطه مقعدی بدون رعایت بهداشت (بدون استفاده از کاندوم) می تواند خطر ابتلا به عفونت مقاربتی (STI) را افزایش دهند و به این ترتیب خطر ابتلا به پروکتیت نیز افزایش می یابد. خطر ابتلا به عفونت مقاربتی (STI) در افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند و از کاندوم استفاده نمی کنند، بیشتر است.
بیماریهای التهابی روده : ابتلا به بیماری التهابی روده (بیماری کرون یا کولیت اولسروز) خطر ابتلا به پروکتیت را افزایش می دهد.
پرتودرمانی برای سرطان : پرتودرمانی راست روده و اطراف آن (مانند سرطان رکتوم ، تخمدان یا پروستات) خطر ابتلا به پروکتیت را افزایش می دهد.
عوارض
پروکتیتی که درمان نمی شود یا به درمان پاسخ نمی دهد ممکن است منجر به عوارض زیر شود ، از جمله:
کم خونی : خونریزی مزمن از راست روده می تواند باعث کم خونی شود. با کم خونی، بدن گلبول قرمز کافی برای حمل اکسیژن را ندارد، بنابراین بیمار دچار احساس خستگی، سرگیجه، تنگی نفس، سردرد، رنگ پریدگی پوست و تحریک پذیری شود.
شقاق : التهاب مزمن در راست روده می تواند منجر به ایجاد زخم (ترک) در پوشش داخلی راست روده شود.
فیستول : گاهی اوقات عفونت شدید این بیماری گسترش می یابد و در نتیجه ی آن مسیری غیر طبیعی بین راست روده و دیگر اعضای بدن ایجاد میشود، که فیستول نام دارد. فیستول می تواند مابین راست روده و پوست اطراف مقعد و سایر اندام ها مثل راست روده و مثانه یا حتی واژن ایجاد شود.
جلوگیری
برای کاهش خطر ابتلا به پروکتیت، اقدامات لازم را برای محافظت از خود در برابر عفونت های مقاربتی (STIs) انجام دهید. مطمئن ترین راه برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی، پرهیز از رابطه جنسی ، به ویژه رابطه مقعدی است.
با رعایت موارد زیر می توانید خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید:
محدود کردن تعداد شرکای جنسی
استفاده از کاندوم لاتکس در حین رابطه جنسی
عدم رابطه جنسی با افرادی که زخم یا ترشحات غیرعادی در ناحیه تناسلی دارند.
در صورت تشخیص عفونت مقاربتی، رابطه جنسی را تا بعد از اتمام درمان متوقف کنید.
تشخیص
آزمایشات و روشهای مورد استفاده برای تشخیص پروکتیت، عبارتند از:
آزمایش خون : این آزمایش به منظور تشخیص خونریزی و عفونت انجام میشود.
آزمایش مدفوع : آزمایش مدفوع برای تعیین عفونت باکتریایی انجام میشود.
سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر : در این آزمایش لوله ای انعطاف پذیر مجهز به نور و دوربین وارد مقعد میشود. تا راست روده از نظر عفونت و التهاب بررسی نماید.در حین عمل، پزشک می تواند نمونه های کوچکی از بافت (بیوپسی) را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی بگیرد.
کولونوسکوپی :این آزمایش به پزشک اجازه می دهد تا کل روده را با استفاده از یک لوله نازک، منعطف و مجهز به نور و دوربین مشاهده کند. پزشک شما همچنین می تواند در این آزمایش بیوپسی انجام دهد.
روند درمان پروکتیت
آزمون های تشخیصی پروکتیت ممکن است شامل بررسی های آزمایشگاهی ، نظیر: فرمول شمارش خون ؛ آزمون هایی برای تشخیص سوزاک ، سیفیلیس ، و سایر بیماری های مقاربتی و کشت مدفوع باشند.
روش های تشخیصی عملی نظیر پروکتوسکوپی یا سیگموییدوسکوپی ممکن است جهت رد سایر اختلالات انجام گیرد.
علت اصلی بروز پروکتیت (التهاب راست روده) و راههای پیشگیری از این عارضه
درمان بستگی به علت زمینه ای دارد.
با حمام کردن مکرر ناحیه مقعد را تمیز نگه دارید.
نشستن در وان آب گرم به مدت 15-10 دقیقه در هنگام نیاز
داروها
شما می توانید از بیحس کننده های موضعی بدون نسخه برای تسکین ناراحتی مقعد استفاده کنید.
آنتی بیوتیک برای عفونت های مقاربتی . در موارد سوزاک داروهای تزریقی داخل عضلانی ممکن است نیاز باشد.
اسیکلوویر در موارد عفونت هرپس سیمپلکس
شیاف ها یا محلول های مقعدی استروییدی برای کاهش التهاب ناشی از سایر علل
رژیم غذایی
مصرف غذاهای پرفیبر
مصرف حداقل هشت لیوان آب در روز
عدم مصرف غذاهایی که به آنها حساسیت دارید.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پروکتیت بوده ، یا علایم پس از درمان عود کند.
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده اید .داروهای تجویز شده ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.
علت اصلی بروز پروکتیت (التهاب راست روده) و راههای پیشگیری از این عارضه
علائم و نشانه های پروکتیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
احساس مکرر یا مداوم نیاز به دفع مدفوع
دفع خونریزی از رکتوم
دفع مخاط از راست روده
درد راست روده
درد در سمت چپ شکم
احساس پری در راست روده
اسهال
درد هنگام دفع مدفوع
زمان مراجعه به پزشک
در صورت ابتلا به هر یکدیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
با پزشک خود مشورت نمایید.
علت
چندین بیماری می تواند باعث التهاب مخاط داخلی روده شود، این بیماریها عبارتند از:
بیماری التهابی روده : حدود 30 درصد از افراد مبتلا به بیماری التهابی روده (بیماری کرون یا کولیت اولسروز) التهاب راست روده دارند.
عفونت ها : عفونت های مقاربتی، به ویژه در افرادی که رابطه مقعدی دارند. می توانند منجر به پروکتیت شوند. عفونت های مقاربتی که می توانند باعث ایجاد پروکتیت شوند، شامل سوزاک، تبخال تناسلی و کلامیدیا هستند. عفونت های مرتبط با بیماری های ناشی از غذا مانند عفونت های سالمونلا، شیگلا و کمپیلوباکتر نیز می توانند باعث پروکتیت شوند.
درمان سرطان با پرتودرمانی : پرتودرمانی راست روده یا مناطق مجاور آن مانند پروستات می تواند باعث التهاب راست روده شود. پروکتیت ناشی از پرتو می تواند در طول درمان با اشعه شروع شود و تا چند ماه پس از درمان ادامه یابد. همچنین ممکن است سالها پس از درمان رخ دهد.
آنتی بیوتیک ها : گاهی اوقات آنتی بیوتیک هایی که برای درمان عفونت استفاده می شوند، می توانند باکتری های مفید روده را از بین ببرند و باعث رشد باکتری های مضر Clostridium difficile در راست روده شوند.
پروکتیت انحرافی : پروکتیت می تواند در افراد به دنبال برخی از انواع جراحی روده بزرگ رخ دهد.
پروکتیت ناشی از پروتئین : این عفونت می تواند در نوزادانی که از شیر گاو یا شیر خشک استفاده می کنند، رخ دهد. نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند، نیز ممکن است دچار پروکتیت شوند.
پروکتیت ائوزینوفیلیک : این حالت زمانی ایجاد می شود که نوعی گلبول سفید (ائوزینوفیل) در دیواره راست روده ایجاد می شود. پروکتیت ائوزینوفیلیک فقط کودکان زیر 2 سال را درگیر می کند.
عوامل خطر
عوامل زیر می تواند خطر پروکتیت را افزایش دهند :
رابطه جنسی ناامن : رابطه جنسی به خصوص رابطه مقعدی بدون رعایت بهداشت (بدون استفاده از کاندوم) می تواند خطر ابتلا به عفونت مقاربتی (STI) را افزایش دهند و به این ترتیب خطر ابتلا به پروکتیت نیز افزایش می یابد. خطر ابتلا به عفونت مقاربتی (STI) در افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند و از کاندوم استفاده نمی کنند، بیشتر است.
بیماریهای التهابی روده : ابتلا به بیماری التهابی روده (بیماری کرون یا کولیت اولسروز) خطر ابتلا به پروکتیت را افزایش می دهد.
پرتودرمانی برای سرطان : پرتودرمانی راست روده و اطراف آن (مانند سرطان رکتوم ، تخمدان یا پروستات) خطر ابتلا به پروکتیت را افزایش می دهد.
عوارض
پروکتیتی که درمان نمی شود یا به درمان پاسخ نمی دهد ممکن است منجر به عوارض زیر شود ، از جمله:
کم خونی : خونریزی مزمن از راست روده می تواند باعث کم خونی شود. با کم خونی، بدن گلبول قرمز کافی برای حمل اکسیژن را ندارد، بنابراین بیمار دچار احساس خستگی، سرگیجه، تنگی نفس، سردرد، رنگ پریدگی پوست و تحریک پذیری شود.
شقاق : التهاب مزمن در راست روده می تواند منجر به ایجاد زخم (ترک) در پوشش داخلی راست روده شود.
فیستول : گاهی اوقات عفونت شدید این بیماری گسترش می یابد و در نتیجه ی آن مسیری غیر طبیعی بین راست روده و دیگر اعضای بدن ایجاد میشود، که فیستول نام دارد. فیستول می تواند مابین راست روده و پوست اطراف مقعد و سایر اندام ها مثل راست روده و مثانه یا حتی واژن ایجاد شود.
جلوگیری
برای کاهش خطر ابتلا به پروکتیت، اقدامات لازم را برای محافظت از خود در برابر عفونت های مقاربتی (STIs) انجام دهید. مطمئن ترین راه برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی، پرهیز از رابطه جنسی ، به ویژه رابطه مقعدی است.
با رعایت موارد زیر می توانید خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید:
محدود کردن تعداد شرکای جنسی
استفاده از کاندوم لاتکس در حین رابطه جنسی
عدم رابطه جنسی با افرادی که زخم یا ترشحات غیرعادی در ناحیه تناسلی دارند.
در صورت تشخیص عفونت مقاربتی، رابطه جنسی را تا بعد از اتمام درمان متوقف کنید.
تشخیص
آزمایشات و روشهای مورد استفاده برای تشخیص پروکتیت، عبارتند از:
آزمایش خون : این آزمایش به منظور تشخیص خونریزی و عفونت انجام میشود.
آزمایش مدفوع : آزمایش مدفوع برای تعیین عفونت باکتریایی انجام میشود.
سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر : در این آزمایش لوله ای انعطاف پذیر مجهز به نور و دوربین وارد مقعد میشود. تا راست روده از نظر عفونت و التهاب بررسی نماید.در حین عمل، پزشک می تواند نمونه های کوچکی از بافت (بیوپسی) را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی بگیرد.
کولونوسکوپی :این آزمایش به پزشک اجازه می دهد تا کل روده را با استفاده از یک لوله نازک، منعطف و مجهز به نور و دوربین مشاهده کند. پزشک شما همچنین می تواند در این آزمایش بیوپسی انجام دهد.
روند درمان پروکتیت
آزمون های تشخیصی پروکتیت ممکن است شامل بررسی های آزمایشگاهی ، نظیر: فرمول شمارش خون ؛ آزمون هایی برای تشخیص سوزاک ، سیفیلیس ، و سایر بیماری های مقاربتی و کشت مدفوع باشند.
روش های تشخیصی عملی نظیر پروکتوسکوپی یا سیگموییدوسکوپی ممکن است جهت رد سایر اختلالات انجام گیرد.
علت اصلی بروز پروکتیت (التهاب راست روده) و راههای پیشگیری از این عارضه
درمان بستگی به علت زمینه ای دارد.
با حمام کردن مکرر ناحیه مقعد را تمیز نگه دارید.
نشستن در وان آب گرم به مدت 15-10 دقیقه در هنگام نیاز
داروها
شما می توانید از بیحس کننده های موضعی بدون نسخه برای تسکین ناراحتی مقعد استفاده کنید.
آنتی بیوتیک برای عفونت های مقاربتی . در موارد سوزاک داروهای تزریقی داخل عضلانی ممکن است نیاز باشد.
اسیکلوویر در موارد عفونت هرپس سیمپلکس
شیاف ها یا محلول های مقعدی استروییدی برای کاهش التهاب ناشی از سایر علل
رژیم غذایی
مصرف غذاهای پرفیبر
مصرف حداقل هشت لیوان آب در روز
عدم مصرف غذاهایی که به آنها حساسیت دارید.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پروکتیت بوده ، یا علایم پس از درمان عود کند.
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده اید .داروهای تجویز شده ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.
علت اصلی بروز پروکتیت (التهاب راست روده) و راههای پیشگیری از این عارضه